Αναδημοσίευση απο www.fnl-guide.com (11/05/2023) του Σίμου Γεωργόπουλου
Το πλέον εμβληματικό κρασί της ελληνικής ιστορίας μας έχει προσφέρει αμέτρητες συγκινήσεις στο παρελθόν. Μπορεί να καταφέρει το ίδιο σήμερα;
ΒΑΘΜΟΣ: 8,5 / 10.
Κάθε κουβέντα με θέμα τα σπουδαιότερα Ελληνικά ερυθρά όλων των εποχών σίγουρα θα περιελάμβανε το Chateau Porto Carras πιθανότατα από τις χρονιές του 1990 ή του 1993. Τουλάχιστον αν σε αυτή συμμετείχαν οινόφιλοι μιας κάποιας ηλικίας που έζησαν το καταπληκτικό εγχείρημα των αδελφών Καρρά και τα παγκόσμιας κλάσης κρασιά από τον ενιαίο αμπελώνα των (τότε) 4500 στρεμμάτων στις πλαγιές του όρους Μελίτωνας.
Έκτοτε βέβαια το οινοποιείο έχει περάσει πολλές φουρτούνες με τα ιδιοκτησιακά καθεστώτα και τις οινοποιητικές ομάδες να αλλάζουν συχνά, κάτι που έχει αντίκτυπο και στην σταθερότητα της πλέον εμβληματικής ετικέτας του. Πάντως το 2015 φαίνεται ότι είναι μια από τις καλύτερες εσοδείες της πρόσφατης ιστορίας αυτού του blend Λημνιού, Cabernet Sauvignon και Cabernet Franc που ωριμάζει για 2 χρόνια σε βαρέλι και 1 σε φιάλη.
Αυτό φροντίζει να το διαλαλεί ήδη με το πυκνό πορφυρό χρώμα που μόλις έχει αρχίζει να προικίζεται με ελάχιστες κεραμιδιές ανταύγειες, όμως εξίσου εντυπωσιακό είναι και το μπουκέτο του που μας επιτρέπει να απολαύσουμε χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια (αλλά με λίγη υπομονή!) υπερώριμα μαύρα φρούτα, γλυκά μπαχαρικά, βαριά λουλούδια, πίσσα και δέρμα.
Το στόμα έρχεται σαν απόλυτη συνέχεια, αφού σε αυτό ξαναβρίσκουμε- με μέτρια ένταση- τα αρώματα της μύτης. Το αλκοόλ είναι …μόλις 13,5%, νούμερο που συνεισφέρει σε ένα μέτριο σώμα αλλά και σε ένα σχετικά ξηρό περιβάλλον που καλοδομήται από την παρουσία σφιχτών και γενναιόδωρων αλλά εξαιρετικής ποιότητας τανινών.
Το προφίλ του δίχως αμφιβολία κινείται σε old school – ωστόσο εξαιρετικά χαραγμένα- μονοπάτια και έτσι κλασσικά πιάτα όπως φιλέτο με σάλτσα μανιταριών, beef Wellington, η στήθος πάπιας με μαύρες ελιές θα προσφέρουν μέγιστη αρμονία δίπλα του.
Οι ιδανικοί 15-17º μπορούν να αποκλίνουν λίγο και προς τις δύο κατευθύνσεις, όχι όμως και το ποτήρι σε σχήμα ευμεγέθους τουλίπας που θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί. Το γεγονός μάλιστα ότι το κρασί αναδείχθηκε καλύτερα στο Riedel Vinum Bordeaux μόνο τυχαίο δεν είναι, αφού το στυλ του βρίσκεται πολύ εγγύτερα σε ένα 15χρονο καλό Bordeaux παρά σε ένα τυπικό ελληνικό Cabernet.
Αν πάντως από κάτι αδικείται αυτό το Chateau Porto Carras είναι από τον φελλό των μόλις 45mm, μέγεθος που του στερεί πολλά από τα χρόνια παλαίωσης για τα οποία θα ήταν ικανό. Όμως τόσο αυτό όσο και η διόλου ευκαταφρόνητη τιμή των 43€ δεν θα πρέπει να αποτρέψουν κανέναν οινόφιλο από το να φέρει αυτή την χρονιά της εμβληματικής ετικέτας στο τραπέζι του και να απολαύσει μια μοναδική όσο και υπέροχη ερυθρή ιστορία…
Βαθμολογία: 8,5/10.
Το Chateau Porto Carras είναι διαθέσιμο από το House of Wine
Σίμος Γεωργόπουλος
Μάλλον δεν είναι διόλου τυχαίο το ότι γεννήθηκα το1968, μιας και η συγκεκριμένη χρονιά δεν προσέφερε τίποτα σημαντικό στο παγκόσμιο κρασί.
Αν και αποφοίτησα από το Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών κατάλαβα αμέσως ότι δεν ήμουν ικανός να γεμίσω την τσέπη μου, οπότε και πήρα την απόφαση να γεμίσω τουλάχιστον το ποτήρι και το πιάτο μου!
Έτσι από το 1999 ασχολούμαι επαγγελματικά με το κρασί και τη γεύση σαν οινογράφος αλλά και κριτικός, έχοντας αρθρογραφήσει σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες -όπως το Ε-Gourmet της Ελευθεροτυπίας, το Ευ Ζην, το Umami, το Status και το Esquire– ενώ έχω διατελέσει οινοχοικός σύμβουλος στα εστιατόρια Σπονδή και Χύτρα αλλά και μέλος της επιτροπής των βραβείων Ε- Gourmet.
Σήμερα συνεργάζομαι με τον Οινοχόο της Καθημερινής και το Βήμα Gourmet ενώ παράλληλα διαθέτω το δικό μου ιστολόγιο simosgeorgopoulosblog.wordpress.com όπου και γράφω τον καημό μου.
Οι άτυχοι σπουδαστές της σχολής Genius in Gastronomy και των μεταπτυχιακών τμημάτων του Γεωπονικού Πανεπιστήμιου Αθηνών και του ΤΕΙ Οινολογίας συχνά κοιμούνται στα θρανία ακούγοντας την φλυαρία μου, ενώ το ίδιο πράττουν και οι συμμετέχοντες στις γευσιγνωσίες που διοργανώνω με τίτλο “Κρασαρίσματα”.
Έχω συγγράψει τα δίγλωσσα πονήματα Only the Best (Axon, 2000) και A Wine Glass Full of Greece (Ένα Ποτήρι Κρασί Γεμάτο Ελλάδα) (Παπασωτηρίου, 2009), όμως πλέον κανείς δεν μπορεί να τα βρει στην αγορά.
Αντίθετα οι στόχοι darts με τη φάτσα μου βρίσκονται παντού –μιας και κοσμούν αμέτρητα οινοποιεία και εστιατόρια- επιτρέποντας στους επαγγελματίας που έχουν πέσει θύματα της καλόπιστης πλην αυστηρής κριτικής μου να περνούν ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο τους…